Page 27 - Kalemyar

Umut GÖKSAL

ÖN DİŞİME NE OLDU?

Bir adamın kalbine,
Aşk düşmüş gibi.
Babamın parmakları kalın.

Düştü �s�k kolanın içine,
Kendi sigara dumanı zor geçer.
Anladım ki yaz geldi.
Saçımı bir okşadı mı,
Saçlarım da sigara içer.
Kumlar daha kızgındı.
Babam da öyle!
Saçlarım uzar o zaman,
Babam kumsal gibi adamdı,
Belki geç dökülür parmaklar.

Uzadı, gi� böyle.

Parmaklar ki �rnaksız yapamaz.
Hafif sarıya hafif hafif çalar.

Babam, çocukluğumdan
Çekerken azı dişimi,

Fren teli kaçınca babam çık� sese.
“Nasıl geçer?” derdim, zaman.
“Biraz geride dur dişim.” kırdı ön
“Nasıl bulacağım işimi?’’ dişimi.
Babamın elinden bir çocuk gibi,
Bisiklet hızla döndü, Kaçan kırmızı saplı pense.

Çarp� bir kapıya.
Meğerse çocuk için,

Bunu yapabilmekmiş dünya.

27