Page 20 - Kalemyar

sadece bir cümle… Ben asla unutmadım gibi saygı duru una geçiyorum heyecandan. Hal
o cümleyi ve o dokunu u. Yüreklerinde hatırımı sorduktan sonra “Devletin imkânlarıyla
kötülüğün ve nefretin asla yer olmadığı bu dönem yirmi öğrenciyi dershaneye

çocukların çaresizliğine çare olmu tunuz. göndereceğim. Eğer baban izin verirse seni de
göndermek istiyorum.’’ diyorsunuz. Bu habere o
Yine umutlarımın tükendiği bir günde
kadar çok seviniyorum ki tandırda olan annemin
gönlüme umut çiçeği oluyorsunuz. Öğle yemeği
yanına vardığımda ayağımı yakan ate in
için tüm öğrenciler tek sıra halinde yemekhane
koruyla ayakkabısız olduğumu fark ediyorum.

sırasına girmi ken “A yet olsun çocuklar!”
diyorsunuz. Yemeğimi aldığımda yemekhanenin Bu çocuklar zeki, demi tiniz. Bizi i lenmesi
tüm masaları doluyor ve oturacak yer olmadığı gereken bir cevher, geleceğe yön verecek
için masaların bo almasını beklediğim bir insanlar olarak görmü tünüz. Bizi bir trenin

anda arkamdan bana sesleniyorsunuz. vagonu olarak değil lokomoti olarak
Aman Allah’ım! Benden öğretmenlerin görmü tünüz. Her gün kalbinizden akan efkat
yemek yediği masaya gelmemi istiyorsunuz. ırmağıyla suladığınız umut çiçeği büyümü ,
Tatlı bir çift sözünüzle sönmeye yüz tutan meyve vermeye ba lamı tı. Rıdvan mühendis,
umudumu alevlendiriyorsunuz. Yemeğimin Ramazan hem ire, Mazlum doktor, Hatice di
bitmesini hiç istemiyorum. Sırada bekleyen hekimi, Ensar avukat ve daha nice sayamadığım
öğrenciler imrenerek bana baktıklarında arkada ım o yurtta gönüllere ektiğiniz umutla
kendimi önemli hissediyorum. Bana değer ye erdiler. Vatanına milletine hizmet etmek için
veriyorsunuz. Bana a yetler dileyerek, ülkenin her bir tarafına dağıldılar. Ben ise sizin

te ekkür etmemi bile beklemeden masadan gibi gönülleri fethetmek için öğretmen oldum.
kalkıp gidiyorsunuz. Ben ise masallardan
süzülüp giden bir kahramana bakakalıyorum.

2005 senesi…

Günler aylara, aylar yıllara gebe… Zaman
aktıkça ders notlarım sizin sayenizde yükseliyor,
siz ise müdür yardımcısı oluyorsunuz.8.

sınıfın sömestr tatilinde evimde, yerde
uzanmı Anadolu lisesi sınavı için verdiğiniz
testleri çözerken duvar rafında bulunan ev
telefonunun sesiyle istem dı ı bir hareketle
bir çırpıda ayağa kalkıyorum. Tam anneme
seslenecekken annemin tandırda ekmek
pi irdiğini hatırlıyorum. Telefonu açtığımda
sesinizle irkiliyorum. Sanki kar ımdaymı sınız

20