Page 49 - Kalemyar

Sess zd . Tıpkı ötmeyen ağustos böcekler Amca’nındı. Ona hala kızgınlığım geçmese de
g b o yaz’ın… Adam p man olmadığı halde, dedem n hatırına b r ey demed m. Öğrend m

sırf yanlı yaptığını anladığı ç n özür d led . k , özür d lem dedemden ve aldığı toprakları
Özrü ben m değ l koca yürekl nsanların kabul ger verm . Herkes payına dü en almı tı

etmes gerek r d yerek, ardımdak köylüyle hayattan. Dedem n köye kes n dönü yaptığını
döndük evler m ze. Dedem ve babaannem her öğrend m. O gece, yanımda uyuyan dedem n

eyden habers zd . Mecburen görev m n ba ına bana gönderd ğ mektubun son kısmını tekrar
dönmek üzere ayrıldım köyden. Zulümdü, okudum.

b nalar arasında sıkı mı nsan l k ler ya da ”Canım Kızım!
masumluklarına mrend ğ m z köy nsanının
Bugün 16 Ek m. Ben m ya ım yetm b r. Bu
b tmek b lmeyen toprak hırsı.
günlere kolaylıkla gel nmed . u andan t baren
– Ah be yavrucuğum! md anladım. Sen artık ger ye doğru g d yoruz. Unutma, toprak

en doğrusunu yaptın ded , ya lı teyze. Ben mle üstünde ya adığımız b r kara parçası değ l;
daha g decek yolu olsa k m b l r neler d yecekt herkes n yüreğ nde ya adığı nsanlığın ana

fakat stasyona gelm t tren ve ceb me b r ç ft yurdudur.”
pat k koyarak nd trenden, e yle.
Sabah ezanıyla açtı, çek k gözler n . Ben
Ben de sabahın lk ı ığıyla gelm t m Beyler de tekrar tekrar sarılıp sonunda uzattım ona,

Köyü’ne. Hala ç mdek o merak tazel ğ n özlem n çekt ğ değ rmen n . Belk yıkılan
koruyordu. Köydek avlunun kapısını açar değ rmen değ ld ama muhtemelen ç nde hala

açmaz yaprak dökümü g b savrulan a lem b r ya attığı sevg s yd bu un değ rmen .
sofra etrafında otururken buldum. Anla ılan bu,

y ne dedem n b ze nsanlık dersler nden b r yd .
Dedem öne atıldı, sımsıkı sarıldım ona.

-Toprak kokulu dedem, bu muydu acelen

dey p gülümsed m.
-Vak t geç yor yavrum, ded .

Hayatımda lk defa annem , babamı,

amcamı, karde m ve d ğerler n aynı masada
görüyordum. Sıcak ekmekten b r lokma

aldım ve yalnızlığımın soğukluğunu ekmeğ n
sıcaklığıyla ısıttım. Arkamdak ses se aban

49