Page 47 - Kalemyar
P. 47

karı ıyordu.  Tren m z sabah vak tler nde b r   yaptıkları güzel yemekler  payla ıyor ve dans
                      handa  kahvaltı  ç n  durduğunda, gözler  hala   ed yordu. Dedem n bozkırları  enl k yer ne

                       nsan sıcaklığını unutmamı  ya lı teyze yaptığı   dönü mü tü gelmemle. Tab   k  amcasının oğlu
                      ekmeklerden uzattı. İncel kle öğütülen un   md     aban Bey kalabalık arasında dedem  renc de

                      eller mde sıcacık b r ekmekt . El mdek  büyük   ed c  sözler n  savurana kadar.
                      kutuya bakan teyze dayanamamı  olacak k           Dedeme doğru   aret parmağını uzatarak

                      sordu:                                         konu maya ba ladı.

                        – El n zdek  ağır sanırım, b r hed ye olmalı    – Em n Bey! Bu topraklar ben m, babamın

                      kızım.                                         sadece bana bıraktığı yerler. Bu değ rmen
                        – Evet, ded m. Uzattığınız ekmekler n  lk ev .   araz s ,  u yet  en mısırlar… Bunun üzer ne y ne

                      Kutuyu dedeme götürüyorum.                     de üslubunu bozmayan dedem, adı g b  em n
                                                                     duru uyla ona seslend :
                        – İlah  kızım! Deden bu oyuncağı ne yapsın?
                      İlaçlar çoktan raftak  yer n  almı tır bazı  eyler n,   – Yıllar sonra da olsa en az sen n hakkın olduğu

                      d yerek ya lılıktan dem vurdu.                 kadar hakkımız olan topraklarda a lem zle b r
                                                                     yaz eğlences  düzenl yoruz. Torunum Zeynep’e,
                        – Aslında bu el mdek  b r oyuncak değ l b r
                                                                      urada  yatan  amcama  saygısızlık  ed yorsun,
                      h kâyes   var  teyzec ğ m,  ded m.  Gülümserken
                                                                     jandarmayı çağırmak zorunda bırakma ve burayı
                      b r  k  damla ya  dü tü gözler mden. B r taraftan
                                                                     terk et, ded  vakarla.
                      saatler n geçmes n , moladan ayrılan bu esk

                      tren n  b r nefeste  Beyler Köyü’ne  varmasını    Na f    yüreğ n n   hızlıca   çarpmasını
                      bekl yordum. Saatler n, hatıramı anlatarak     h ssedeb l yordum ve daha fazla üzülmes n

                      daha çabuk geçeceğ n  dü ündüm ve meraklı       stemed ğ m   ç n  sustum.  Dedem   öldürmekle
                      gözlerle bana bakan ya lı teyzeye yıllardır    tehd t eden  aban Amca’yı köylüler zorlukla

                       ç mde tuttuğum h kâyem  anlatmaya ba ladım.   uzakla tırdı. Herkes n korkulu rüyasıydı çünkü
                        -Dedem emekl  b r  lkokul öğretmen  ve

                      köydek  toprak davasından tay n n n çıktığı

                      son durağa dem r atmı  na f b r adam. Köye, b r
                      yaz tat l nde yaptığı ah ap ev  ve günlükler ne
                      ç zd ğ  değ rmen n yer n  görmek  ç n g tm  t m.

                      Yanına g tmem n  eref ne b r  Yörük geces

                      düzenled   ye  ll klerde.  Herkes,   mece  usulü






                                                                                                            47
   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52