Page 48 - Kalemyar
P. 48
hanen n kapısını çaldım ve durumu anlattım.
Herkes uyuyordu. Tüm uykularında haksızlıkları
ya ıyorlardı. Hâlbuk toprak; nsanlık,
nsanoğlunun hayatını ekt ğ sevg tohumlarını
dağıttığı yurduydu. Köyde sadece dedem n ve
aban Amca’nın ev uykudaydı. Arkama aldığım
köylüler n desteğ n n verd ğ gururla, el mdek
tapu kâğıtlarıyla aban Amca’nın kapısını
çaldım.
-K m o, ?
– Em n’ n torunu Zeynep, ded m.
a kınlıkla kapıyı açan aban Amca ve karısı
toprak hırsı, emr altındak çalı an köylülere de akrabalarının da bulunduğu avluya davet ett ler
yansımı tı. O gün h ç s l nm yor aklımda. md ben . Köylüler n b r kısmı da ben mle geld ,
soruyorum dedem o köye g d p neden mektup d ğerler yer olmadığı ç n avlunun dı ında
attı bana, gerçekten y m yd ? Ben m yanlı bekl yordu.
dü ünüyorum teyzec ğ m? – Bu seher vakt nde gelen b r nsan del rm t r
-Kızım, mutlaka deden n mantıklı b r hele k köylüyü de toplayıp get rm se! Değ l m ,
açıklaması vardır, esk toprak sen bo una ded .
çağırmaz bu kı ta. Anlat güzel kızım, sabaha az -Evet, ded m. B r toprak uğruna kend n z
kaldı anlat k geçs n zamanın. y t rmen ze, na f ve ya lı b r adamı mutlu
-O ak am, dedem ben köyde güzel gününde h çe saymanıza del rd m. Ben, del rd m
ağırlayamadığı ve hakkı olan köy toprağından d ye bağırdım!
akrabalar arası husumet uzatmamak ç n -Kızım, sak n ol dey p ekled . Ben m derd m
vazgeçt ğ ç n b r hayl üzgündü. Babaanneme toprak değ l, orası zaten b z m…
sarıldım. Ne onun ne de dedem n bunları hak -S z n, ded m gülerek. Bana her zaman d k
etmed ğ n b l yordum, uyumadım aslında durmam gerekt ğ n öğütleyen b r adamın
uyuyamazdım. Dedem Em n’ n torunuysam, torunu olarak s ze bu kâğıtları get rd m.
doğrularımın pe nden g tmek zorundaydım Zanned yorum k bu yasal belgeler s ze
bunun ç n de sabahın kör vakt nde köydek ell söylemem gerekenler ç n yeterl olur.
48
