Page 9 - GencNazar
P. 9
doktorasını yapan ve halen Diyarbakır’da dostunu karşılar gibi beni beklemişler. Akşam bir
araştırma görevlisi olarak çalışan bir başka başka konuşmam olduğu için onların davetlerini
meslektaşım sırf beni ziyaret etmek amacıyla üzülerek geri çevirmek zorunda kaldım.
Batman’a geldi. Otelde karşılaştığımızda, hemen İnsan ister istemez böylesi insanların
“Hoş geldiniz,” dedi. Biraz tebessüm ederek “Yahu” hala yaşadığına hayret ediyor. Bu aynı
dedim. “Esas sen hoş geldin. Ben dünden beri zamanda toplumumuzun geleceğine
buradayım, sen ise yeni geldin.” “Olur mu hocam?” yönelik ümitlerimizi kuvvetlendiriyor.
diye cevap verdi. “Siz bölgemize gelmişsiniz,
Dönüş
şeref vermişsiniz. Misafir ben değilim, sizsiniz.”
Öğretim üyesi meslektaşım beni
Batman’ın merkezinde tarihi bir eser havaalanına bıraktıktan sonra uçağın hareket
olmasa da yakın çevresi tamamen tarihi saatine kadar eşlik etmek için ısrar etti;
mekânlardan oluşuyor. Daha önceki yıllarda ben de tam tersini. Nihayetinde bir büyük
Diyarbakır’dan Siirt’e geçerken Malabadi olarak benim sözüm geçti. Zira hala doğuda
Köprüsü’nü gördüğüm için güneye, Hasankeyf büyüklere ayrı bir hürmet söz konusu.
ve Midyat’a gittik. Bu geziye ilk mihmandarım
Uçakta üç günlük ziyaretimi düşünme
zorunlu sebeplerden ötürü katılamadığı için
fırsatım oldu. Batman’da beni en fazla
mahcubiyetini defalarca ifade etti. Oysa ben
etkileyen şey kesinlikle başkente benzeyen
bir kişiye üç gün boyunca yük olmanın ezikliği
modern bulvarlar değil, insanlardı. Ortaokul-
içindeydim. Onun yerine gelen mihmandarımız
lise öğrencilerinin gözünde bir ışık vardı,
da aynı şekilde öğretmendi, Midyatlıydı
bir şeyleri dertlenmenin arifesindeydiler.
ve sanki kırk yıllık ahbabına memleketini
Konferans verdiğim öğretmenler, yöneticiler,
gezdiriyormuş gibi bize ev sahipliği yaptı.
vakıf-dernek gönüllüleri dertleri için uğraş
İlk gün ikindi üzeri konferansımı vermekteydi. Ülke ekonomik olarak ilerlerken
verdikten sonra genç bir erkek yanıma yaklaştı kişisel çıkarlarını düşünen insanları daha fazla
ve fakültemdeki bir öğrencimin ağabeyi görmeye alışmıştım. Ama Batman’da en fazla
olduğunu, babasının çok selam söylediğini aklımda kalan bu toplumun hep birlikte çalışarak
ve mutlaka akşam misafir etmek istediklerini ileriye gideceğini, ülkenin her bir bölgesinin
belirtti. Anlaşılan öğrencim Batman’a gideceğimi birbirine olan ihtiyacını Batı’daki eğitimli pek
öğrenmiş ve ailesine haber vermiş. Onlar da bir aile çok kişiden daha fazla idrak etmiş insanlardı.
9