Page 10 - Kalemyar
P. 10

vatanımdır babacığım.” cevabını verd ğ mde           Artık ev m olan, kalb m , emeğ m  ve
                      henüz  22 ya ında,  o  anı sabırsızlıkla bekleyen   efkat m  kattığım bu okula her  ey m  adamak

                      gencec k  b r öğretmend m.  Ne fark  ederd  k    st yordum.  Tüm bu sevg  sözle kalmamalı,
                      nerede olduğum? Öğretmen  ç n vatanın her  umut  dolu  gözlerle  bakan  öğrenc ler me  daha

                      ta ı, toprağı aynı değ l m yd  zaten? Artık ev m,  da faydalı olmalıyım d ye dü ünüyordum.  Ve
                      okulum; a lem, öğrenc ler m; karde ler m  se  b r hayal m vardı,  ç mde g tt kçe büyüyen,

                      meslekta larımdı. B r de yol arkada larım g tarım  gerçekle t rme uğruna kapı kapı  gezd ğ m.
                      ve hayaller m…                                Kend  türkümü söyleyeb leceğ m, öğrenc ler me

                                                                    açab leceğ m ayrı b r dünya: B r müz k odası…
                             O büyük gün yakla tıkça  ç mdek  kıpırtı
                                                                    Bu hayal uğruna kend  maa ımla her ay b r
                      artıyor, hayaller m  ç me sığmıyor, ta ıyordu
                                                                    enstrüman    almaya   çalı ıyor,  kaymakamın
                      âdeta. Bu küçük,   r n Kozluk  lçes ne, babamla
                                                                    kar ısına çıkıyor, çırpınıyordum. Ve ba armı tım
                      b rl kte geld ğ mde tar h 19 Ek m 2016’yı
                                                                      te. Hayatımı, hayaller m , sev nçler m , ter m ,
                      göster yordu. Anadolu’nun eğ t me susamı ,
                                                                    emeğ m  sığdırdığım bu okula, m n k b r müz k
                      öğretmen n   el  üstünde  tutan,  sıcacık,  sam m

                       nsanlarını barındıran bu  lçe, heyecanıma
                      heyecan katıyor; yüreğ mdek  öğretmenl k a kı

                      ben ,  y ce sarıp büyülüyordu.

                        B r el mde bavulum, masumâne hayaller m

                        Bozkırlarda salınan b r umut ç çeğ yd m



                          Hayaller m  süsleyen a t olduğum yerdeyd m.   odası kazandırıyordum. Belk  m n k evet ama s z
                      Öğrenc ler ne  kavu mu     b r   öğretmen n   b r de bana sorun bendek  yer n …

                      mesud yet yle   dört    koldan    mesleğ me
                                                                        Ve böylece ger de kalıyordu koca b r yıl. İlk
                      sarılmı tım. Ama bu kolların h çb r  kar ılıksız
                                                                    göz ağrılarımla  lk karne heyecanım yakla ıyordu
                      kalmıyordu  üphes z. Çalı ma arkada larım,
                                                                    kıpır kıpır. O gün -9 Haz ran karne sabahı- b r
                      öğrenc ler m ben ; ben de onları çok sevm  t m.
                                                                    ba ka kokuyordu Kozluk. Neyd  k  bu kokunun
                      Ded ğ m g b  ben tozlu, topraklı cevherlere
                                                                    kaynağı?  İlk karne  heyecanımla g yd ğ m
                      hayatını adayan o öğretmend m. Haftalar, aylar
                                                                    gül  kırmızısı elb sem  m yd   acaba?  B r ba ka
                      geçmes ne rağmen b tmeyen b r heyecanla
                                                                    gülüyordu öğrenc ler m; b r ba ka es yordu
                      ç çekler n  sulayan Aybüke Öğretmen…
                                                                    saçlarıma Kozluk’un rüzgarı, türkü söylerces ne…





                   10
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15