Page 35 - GencNazar
P. 35
Bir gece rüyamda Çehrenin büyüdüğünü gördüm, Türkiye’nin her yerine yayılmıştı.
Uyanınca Ceren’e anlattım heyecanla, evet dedik yapmamız gereken şey bu. Bu
nefret iklimini böyle kırabilirdik, bizi biz yapan Yunus’tu, ona sarılarak yapabilirdik.
Çok düşündük ve şöyle bir slogan bulduk:
Zalime ebabil olamıyorsak mazluma Serçe oluruz.
Belki o zalimlere ebabil olamıyorduk ama asgari ücretle geçinen, ülkesinin,
milletinin yükünü omzunda hisseden insanlara bir banka oturduklarında önlerine
konan serçenin heyecanını verebilirdik. Çünkü serçeler göç etmezdi. Hep öterlerdi,
neşeli görünürlerdi. Bizim ötmeye, neşelenmeye, serçelere ihtiyacımız vardı.
Böyle karar verdik Serçe Dergisi’ni kurmaya. Karar verdik ama paramız yoktu, renkli baskı
yapamazdık. Siyah beyaz da çok amatör görünürdü. Kraft kağıt kullanalım dedik biz de, böylece
kağıt renkli olacaktı ve biz siyah beyaz baskı yapacaktık ve fakirliğimiz çok belli olmayacaktı.
35