Page 35 - GencNazar
P. 35

Bir gece rüyamda Çehrenin büyüdüğünü gördüm,  Türkiye’nin her yerine yayılmıştı.
               Uyanınca  Ceren’e  anlattım  heyecanla,  evet dedik yapmamız  gereken  şey  bu. Bu

               nefret iklimini böyle kırabilirdik, bizi biz yapan  Yunus’tu, ona sarılarak yapabilirdik.

                   Çok         düşündük          ve         şöyle        bir        slogan         bulduk:

               Zalime          ebabil         olamıyorsak          mazluma           Serçe          oluruz.
               Belki   o   zalimlere  ebabil   olamıyorduk   ama    asgari   ücretle  geçinen,   ülkesinin,

               milletinin yükünü omzunda hisseden insanlara bir banka oturduklarında önlerine
               konan serçenin heyecanını verebilirdik. Çünkü serçeler göç etmezdi. Hep öterlerdi,

               neşeli   görünürlerdi.   Bizim   ötmeye,    neşelenmeye,     serçelere  ihtiyacımız   vardı.














































                   Böyle karar verdik Serçe Dergisi’ni kurmaya. Karar verdik ama paramız yoktu, renkli baskı

               yapamazdık. Siyah beyaz da çok amatör görünürdü. Kraft kağıt kullanalım dedik biz de, böylece
               kağıt renkli olacaktı ve biz siyah beyaz baskı yapacaktık ve fakirliğimiz çok belli olmayacaktı.







                                                                                                      35
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40