Bir Rehber Öğretmenin Öğrencilerine İthafen Yazısı
Rehber Öğretmen Özge Ceren Türkoğlu 3 Aralık Dünya Engelliler gününde engelli öğrencilere ithafen yazdığı yazı engelli öğrencilerin duygularını en güzel şekilde dile getiriyor. İşte Rehber Öğretmen Özge Ceren Türkoğlu’un engelli öğrencilere ithafen yazdığı yazı.Bunu yazarken akranlarıyla eşitler dedik.. Siz de okurken eşit olduğumuzu bilin ve o şekilde yaklaşın…
Engelsiz yaşam için bizler el ele..
Biliyoruz herkes gider aile kalır.Melekler için sevgi-ilgi ..
Biliyor musun sensiz hayat anlamsız..
Merhaba anne!
-Nasılsın!
Ben iyiyim..
Doğmama çok az bir süre kaldı..
Kimilerine göre bazı eksiklerle geleceğim..
"Özürlü" diyecekler bana; ama kimseden "özür" dilemeyeceğim anne; senin dışında
Senden şimdiden özür diliyorum..
Beklentilerinin hepsine cevap veremeyeceğim için..
Komşumuzun çocuğu benimle oynatmak istemediği zaman boynunu eğeceğin için..
"Bana doğru düzgün bir evlat bile veremediğini sesini duyarsan bir gün kulağında her yankısı için..
Mağaza, mağaza dolaşıp bisiklet seçmenin tatlı heyecanı yerine; tekerlekli sandalye almanın burukluğunu sana yaşatacağım için..
Çağırılmayacağız her aile toplantısı bayram kutlaması piknik için..
Çağrılamayacağın ama benim yüzümden gidemeyeceğin her düzen için
“ÖZÜR DİLERİM ANNE..”
Ama senden bir isteğim var;benden sakın vazgeçme anne..
Bacaklarım güçsüz olabilir..
Kolayca tırmanmayabilirim merdivenleri..
Sakın beni taşımaya kalkma anne!
Tamam engelleri birlikte aşalım yine..
Ama sen elimden tutma..
Bana yardım etmek istiyorsan yukarı çık bana "gel"!
Çıkamayacağım için ağlayabilirim belki de..
Ama sen ağlat beni ağlamasam da daha çok merdiven çıkarmalısın bana..
Yoksa asla güçlenemem ..
Kulaklarım iyi işitmeyebilir konuşmaya başlamam biraz zaman alabilir belki..
Ama sen sakın suskunluğa bürünme annem..
Daha çok konuşmalısın benimle daha çok şarkı söylemeli daha çok kitap okumalısın bana..
yoksa asla konuşamam..
Bana acıdığında beni mutlu etmek için istediğim her şeyi yapma hatasına sakın düşme..
Lütfen ağlat beni şimdi ağlat ki ilerde birlikte ağlamayalım..
yoksa asla ayakta duramam belki etrafımdaki insanlarda biraz farklı yüzüm olabilir doğduğumda çok iyi görmeyebilirim belki ama sen yine güzel, güzel bana bak anne
öyle bak ki bende aynaya baktığımda güzel bir yüz görebilirim yoksa asla kendime gülümseyerek bakmam bir şeyleri hemen çabucak anlamayabiliri belki ama sen defalarca anlat bana annem..
Benden sakın vazgeçme yoksa asla öğrenemem..
Son bir şey daha..
Lütfen bu satırları okurken ağlama ..Çünkü ben yazarken hiç ağlamadım anne..
ANNE..
SENI COK SEVIYORUM SEN DE SEV ANNE...
Rehber Öğretmen
Özge Ceren Türkoğlu